معرفی ساز ملودیکا
ملودیکا یکی از سازهای بادی است. نحوه تولید صوت آن به گونهای است که با فوت کردن و دمیدن در ملودیکا و همینطور فشردن دکمههای آن، صدای ساز شنیده می شود. در این مطلب با ملودیکا و انواع آن آشنا میشویم و یاد میگیریم که چند نوع ملودیکا وجود دارد، کاربرد هرکدام چیست، در کجا مورد استفاده قرار میگیرند و چگونه بهترین انتخاب را در هنگام خرید داشته باشیم.
ملودیکا و انواع آن، محدودههای صوتی متنوعی را در بر میگیرند. انواع ملودیکا سوپرانو، آلتو، تنور، باس و آکوردینا دارای ویژگیها و تولید صدایی مختلف هستند. هرکدام از این سازها با هدف خاصی ساخته شدهاند. به همین دلیل بهتر است با آشنایی از این ویژگیها هنگام خرید، کمی دقیقتر به ساز و محدوده نوسان صوت توجه کنید.
آشنایی با ملودیکا و انواع آن
MELODICA یکی از سازهای بادی است. نحوه تولید صوت آن به گونه ای است که با فوت کردن و دمیدن در ملودیکا و همینطور فشردن دکمه های آن، صدای ساز شنیده می شود. اما تفاوت عمده ملودیکا با سازهای بادی دیگر، چند صدایی (پولیفونیک) بودن آن است.
برای افزایش یا کاهش صدا از کلیدهای بالا و پایین استفاده کنید.
آشنایی با ملودیکا
نزدیک به 10 سال طول کشید تا موسیقیدانان بزرگی چون فیل مور و… نواختن ملودیکا به همراه خوانندگی را در سطح بین المللی به نمایش بگذارند. این روزها انواع ملودیکا به صورت حرفهای و حتی مدلهای اسباب بازی آن نیز در بازار موجود است که دنیای کودکی را خوشنوا و موزون تر میکند.
شاید از دوران کودکی یکی از این ملودیکاهای اسباب بازی کوچک را نواخته باشید. همین اسباب بازی ساده با ساختاری مشابه، در بزرگترین کنسرتهای جَز بین المللی به کار گرفته می شود. در اقصی نقاط جهان نامهای مختلفی بر ساز ملودیکا نهادهاند که از آن جمله می توان به این موارد اشاره کرد:
ملودیکا و انواع آن از جریان هوا و صفحهای زبانهدار با ساختاری مشابه با سازدهنی و پیانو ساخته شده اند. این وسیله شامل یک لوله پلاستیکی برای دمیدن هوا و یک صفحه کلید برای نواختن نت های موسیقی است. پس از فشار انگشت روی هر کدام از این کلیدها، مقدار هوایی معین موجب ارتعاش زبانهها می شود. مجموعه این سیستم تولید صدایی با حجم متفاوت را بههمراه دارد.
برای ایجاد صدا، یک یا چند کلید روی صفحه پیانویی فشرده و همزمان با آن، هوا در لوله دمیده میشود که از آنجا هوا وارد ملودیکا شده و صوت تولید می شود. اعجاب آور است که چنین ساز سادهای ترکیبی از چندین ساز را در خود جای داده است. هوا از طریق لبهای نوازنده وارد محفظه مخصوص شده و به سمت کلیدها حرکت می کند. هوای ورودی به سیم های تنظیم شده منتقل می شود. کیفیت نت ملودیک تولید شده، بستگی به اندازه و حجم هوا و میزان لرزش سیم ها دارد.
دمیدن در ملودیکا
یک دریچه کوچک در پایه ملودیک تعبیه شده که برای آزاد شدن رطوبت اضافی است. رطوبت از طریق هوای دمیده شده با دهان به داخل دستگاه وارد می شود. نوازندگان بزرگ در حین اجرا، پس از 20 دقیقه ساز را به آرامی تکان می دهند. به این ترتیب بدون فشار دادن کلید، رطوبت احتمالی از دریچه خارج می شود. این کار بدون تولید صوت اضافی صورت میگیرد.
ملودیکا توان تولید محدودههای صوتی متفاوتی را دارد. گستره صوتی تولید شده در این ساز، شامل اصوات زیر و بم در محدوده 2 تا 3 اکتاو است. در حال حاضر چندین نوع ملودیکا با وسعت صدای متنوع تولید شده که بیش از بقیه انواع آن، مورد توجه علاقمندان به موسیقی قرار گرفته است.
این ساز در مقایسه با انواع دیگر دارای صدای بلندتر و تا حدودی نازک تر است. برخی از موزیسینها برای نواختن این ساز از هر دو دست راست و چپ استفاده می کنند. کلیدهای سفید رنگ با دست راست و کلیدهای سیاه رنگ با دست چپ نواخته می شود.
این ساز دارای صدای بمتری نسبت به ملودیکای سوپرانو و آلتو بوده و شیوه نواختن متفاوتی دارد. نوازنده از دست راست برای نواختن روی صفحه کلید استفاده می کند و دست چپ برای نگاه داشتن ملودیکا در پشت ساز قرار می گیرد. برخی از نوازندهها با افزودن لوله پلاستیکی به ساز، از هر دو دست برای نواختن به شیوه سوپرانو و آلتو استفاده می کنند. اما معمولا نواختن با یک دست رایجتر است.
باس نمونهای از رایج ترین و کاربردی ترین ملودیکا در تمام جهان است. یک نوازنده با تجربه می تواند صداهای زیر و بم کامل را با ملودیکای باس، اجرا کند.
آکوردینا از نمونه های قدیمی تر این ساز محسوب می شود که هنوز هم پر طرفدار است. در بیشتر نمونههای موجود در بازار دکمه کیبوردها از فلز ساخته شدهاند ولی مدلهای ارزان قیمتتر با دکمههای پلاستیکی نیز تولید شدهاند.