ورود
معرفی
معرفی ساز ترومپت
ترومپت (به فرانسوی: trompette، به انگلیسی: trumpet) از سازهای بادی برنجی است که در محدودهٔ سوپرانو، زیرترین صدا را در بین سازهای بادی برنجی می‌تواند تولید کند. ترومپت از دستهٔ سازهای انتقالی است.
ترومپت از نظر ظاهر بسیار شبیه به کورنت است. فرق آن با کورنت در لولهٔ آن است که در بیشترِ طولِ خود، قطری یکسان دارد.
ترومپت در انواع موسیقی‌ها، مانند موسیقی کلاسیک، موسیقی جاز، و موسیقی پاپ به‌کار می‌رود.
لوله ترومپت به شکل مخروطی بوده که به دهانه‌ای ناقوسی شکل منتهی می‌شود
تاریخچه ترومپت :
ترومپت قدمتی دیرینه، نزدیک به ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد دارد که در میان سپاهیان روم رواج داشته است. ترومپت‌های ابتدایی را از چوب خیزران و شاخ حیوانات می‌ساختند و در شکارگاه‌ها و جنگ‌ها از این ساز استفاده می‌کردند. با گذشت زمان یونانیان ترومپت فلزی را ساختند و بعدها در اروپا فردی به نام دنر نخستین ترومپت فلزی را ساخت. از قرن ۷ تا ۱۳ میلادی انواع ترومپت‌های استخوانی خاصره و صدف دریایی که به صورت ترومپت بلند نواخته می‌شدند، ساخته شد.
نوعی دیگر از ترومپت‌ها مسی و نقره‌ای در مصر باستان برای امور نظامی و رژه‌ها استفاده می‌کردند. همچنین از دوران صفویه در ایران و ترکیه ترومپت رواج داشته است.
ترومپت از سازهای بادی برنجی است
اولين پيشرفت رضايتبخش در سال ١٨١٠ با اضافه کردن کليد روی سازهای برنجی، از جمله ترومپت، توسط هَليدِی (Halliday) حاصل شد و اين اختراع به نام او ثبت گرديد. در حدود سال چندين لوله ی اضافه برای ترومپت و سازهای برنجی ديگر ساخته شدند که با قرار دادن هر کدام از آن ها صدای هارمونيک ها نيز تغيير کرد. بالاخره در سال ١٨٣٩ نوع ديگری از اين ساز، در اندازه و صدادهی های مختلف توسط آدولف ساکس ساخته شد و او کليدهای چهارم و حتی پنجم را نيز به بعضی از اين سازها اضافه کرد که به نام ساکسهورن معرفی شد.
لوله ترومپت به شکل مخروطی بوده که به دهانه‌ای ناقوسی شکل منتهی می‌شود لوله این ساز تا سده ۱۵ به شکل مستقیم ساخته می‌شد و از آن به بعد به شکل منحنی ساخته می‌شود. نوع ابتدایی تر ترومپت را از چوب خیزران و بعدها از شاخ حیوانات ساخته‌اند و در شکارگاه‌ها و هنگامه نبرد به صدا در می‌آوردند. نوع فلزی آن را یونانیان ابتدا ساختند البته بعدها در اروپا دنر نخستین ترومپت فلزی را ساخت.
به دليل فقدان تکنيک پيشرفته در اين ساز، برخی آهنگسازان کلاسيک رغبت زيادی به استفاده از اين ساز نداشتند. در حال حاضر پرمصرف ترين ترومپتی که در ارکستر سمفونيک استفاده می شود، ترومپت سی بمل بم است که از لحاظ صدای پُر و نرم، بر ديگر انواع اين ساز برتری دارد.
لوله ترومپت به شکل مخروطی بوده که به دهانه‌ای ناقوسی شکل منتهی می‌شود
ساختمان ترومپت:
ترومپت از ساز هایی است که صدایی بلند ، نافذ و زیبا دارد. صدای ۲ ترومپت برابر است با ۳۰-۲۰ ویلن در ارکستر است.ترومپت از این نظر بیشتر در همنوازی استفاده می شود.
قسمت دهانی ترومپت فنجانی شکل و کم عمق است و انتهای ساز به ناقوسی نه چندان بزرگ ختم می شود.
لوله ی ترومپت در قسمت اعظم طول خود را استوانه ای شکل و به طور نامحسوس مخروطی است و در انتها به دهانه ای ناقوسی شکل ختم می شود.
ترومپت دارای ۳ دگمه ی متصل به سه دریچه است، فشار بر دکمه ی اول ، دریچه ی مربوطه را باز کرده و طول لوله را در مجموع آنقدر زیاد میکند که صدای حاصل نیم پرده بم شود ، دکمه ی دوم هرگاه به پایین فشار داده شود ، صوت حاصل نیم پرده و دکمه ی سوم ، یک پرده و نیم پایین می اید.
ترومپت از ساز هایی است که صدایی بلند نافذ و زیبا دارد
انواع ترومپت
ترومپت یک ساز انتقالی است و انواع مختلفی مانند ترومپت دو، سی بمل، ر، می‌بمل، می، لا و سل دارد که بسته به دامنه‌ی صوتی و کاربرد مورد نظر از هر یک از انواع آن استفاده می‌شود. ترومپ مرسوم و پرکاربرد ترومپت سی بمل است طول لوله‌ای حدود ۱٫۴۸ متر (۴ فوت ۱۰ اینچ) است.