کُنترباس contrebasse بزرگترین و بمترین ساز زهی آرشهای است که یا به وسیله آرشه، یا از طریق زخمه زدن (پیتزیکاتو) نواخته میشود. امروزه این ساز در موسیقی کلاسیک غربی در دسته سازهای زهی نقش مهمی را در ارکستر ایفا میکند. کنترباس نهتنها در موسیقی کلاسیک غربی، بلکه در دیگر سبکهای موسیقی مانند جاز، بلوز و راک اند رول کاربرد دارد.
ویژگی
کوک سیمهای این ساز به ترتیب از زیر به بم عبارت است از:
پیشینه
از کنترباس به عنوان تنها ساز مدرن خانواده ویولا دا گامبا نام برده میشود؛ خانوادهای که اصلیت اروپایی دارد و در قرن پانزدهم میلادی پدید آمد. به همین خاطر میتوانیم به این ساز "ویولبیس" نیز بگوییم. با این حال، این مسئله که آیا کنترباس مستقیماً از خانواده ویولا دا گامبا است یا نه، بهطور کامل به جواب نرسیدهاست.
تا قبل از سده بیستم میلادی بسیاری از کنترباسها تنها سه سیم داشتند؛ در مقابلِ سازهای معمول خانواده ویولا دا گامبا که پنج یا شش سیم داشتند، یا سازهای خانواده ویولن که چهار سیم داشتند.
پال برن، در کتاب تاریخی از کنترباس، با اشاره به چندین منبع میگوید کنترباس به عنوان یک بیس حقیقی در خانواده ویولن ریشه دارد. وی توضیح میدهد، در صورتی که شکل ظاهری کنترباس به خانواده ویولا دا گامبا شبیه میباشد، اما ساختمان داخلیاش تقریباً با سازهای خانواده ویولن برابری میکند، و با ساختمان داخلی ویولاها بسیار متفاوت است.
آرشه
برای نواختن کنترباس دو مدل آرشه توسط نوازندگان این ساز استفاده میشود:
از نظر ساختار، در آرشه فرانسوی فاصله بین فراگ آرشه و چوب کمتر از آرشه آلمانی است. (آرشه فرانسوی شبیه به آرشه دیگر سازهای زهی میباشد). هرکدام از این دو نوع آرشه دارای تکنیک نوازندگی متفاوتاند
دیدگاه ها (0)