ورود
نوشتارها (5)
آشنایی باساز گلوکن اشپیل
گلوکن اشپيل (بلز اركستر) در زبان آلماني Glockenspiel خوانده می‌شود. كلمه گلوکن اشپيل یا بلز كلمه‌اي آلماني و به معناي...
آشنایی با ساز پن فلوت
پن فلوت که با نام فلوت سرخپوستان هم معروف است سازی است که پیشینه آن را به آمریکای جنوبی و...
آشنایی با ساز تنبور
تنبور سازی است که دسته‌ای بلند و کاسه‌ای گلابی شکل دارد و معمولاً از چوب توت ساخته می‌شود. کاسه آن...
آشنایی با ساز توبا
توبا tuba از سازهای بادی برنجی است. این ساز نسبتاً جدید است و در قرن نوزدهم به مجموعه سازهای ارکستر...
آشنایی با ساز چنگ (هارپ)
چنگ یا هارپ گونه‌ای ساز زهی باستانی است و در کنار ساز عود (بربت)، از مشهورترین سازهای ایران باستان به‌شمار...
برچسب ها
معرفی
سازشناسی یا ارگانولوژی علم شناخت، بررسی و طبقه‌بندی سازهای موسیقی است.
سازها را معمولاً به گونه‌های مختلف طبقه‌بندی می‌کنند که یکی از تقسیم‌بندی‌های متداول به شیوه زیر است:
- سازهای زهی: (سازهای زهی آرشه ای، سازهای زهی زخمه ای)
- سازهای بادی: (سازهای بادی چوبی، سازهای بادی برنجی)
- سازهای کوبه‌ای (سازهای ضربی)
- سازهای صفحه‌کلیددار
- سازهای الکترونیک (ساز موسیقی الکترونیک)
ساز به ابزار نواختن موسیقی گفته می‌شود.
اگرچه هر وسیله‌ای را که صدا بدهد می‌توان ساز دانست ولی در این مقاله منظور از ساز وسایلی است که صرفاً برای اجرای موسیقی ساخته شده‌است.
احتمالاً قدیمی‌ترین وسیله تولید موسیقی صدای انسانی است. بعد از آن شاید انواع سازهای کوبه‌ای و پس از آن سازهای بادی قدمت بیشتری دارند. یک قطعه استخوان سوراخ شده مربوط به دوره انسان نئاندرتال را قدیمی‌ترین ساز بادی کشف‌شده می‌دانند.
سازهای زهی نیز در فرهنگ‌های مختلف بشری به کار می‌رفته و در تماس‌های بین فرهنگ‌ها انواع آن متحول شده و بسیاری از این‌گونه سازها در نقاط مختلف جهان دیده می‌شوند که در عین تفاوت جنبه‌های مشترک بسیاری دارند. قدیمی‌ترین ساز زهی، سازی است ایرانی به نام تنبور.
فن تولید ساز به‌ویژه پس از انقلاب صنعتی در اروپا پیشرفت بسیار کرد و انواع سازهای پیچیده و زیبا با توانایی صدادهی عالی در اروپا تولید شده و می‌شود. در قرن بیستم ژاپن و اخیراً چین نیز سازهایی با کیفیت بسیار خوب تولید کرده‌اند.
همچنین پیشرفت فناوری الکترونیک عرصه وسیعی را برای سازهای الکترونیک باز کرد و بویژه کاربرد رایانه در تولید موسیقی نمای تازه‌ای از مفهوم ساز را در برابر موسیقی‌دانان گسترده‌است.
بررسی و طبقه‌بندی و شناخت سازها را «سازشناسی» یا «ارگانولوژی» می‌نامند. سازها را به صورت‌های مختلف دسته‌بندی کرده‌اند ولی معمول‌ترین (و نه لزوماً دقیق‌ترین) دسته‌بندی سازها تقسیم آن‌ها به سازهای زهی، سازهای بادی، سازهای کوبه‌ای، سازهای صفحه‌کلیددار، سازهای الکترونیک و صدای انسانی است.